حکومت ظاهراً هدف از برگزاری لویه جرگه مشورتی صلح را بحث و نظرخواهی در باره رهاکردن یا نکردن 400 زندانی طالبان خوانده است اما سخنان دکتور محمد اشرف غنی در اولین روز برگزاری این جرگه (جمعه، 17 اسد) نشان داد که موضوع رهاکردن و نکردن زندانیان باقی‌مانده طالبان تنها یک بهانه برای برگزاری این جرگه بوده است نه اصل موضوع. در واقع برای حکومت رهایی زندانیان اهمیت چندانی ندارد و مهم‌ترین مسئله بقای حکومتش می‌باشد.
حکومت در این جرگه تلاش خواهد کرد که دو موضوع دیگر (نفی حکومت موقت و تداوم حکومت کنونی) را نیز در آجندای این جرگه به عنوان موضوعات اصلی بگنجاند. این در حالی است که حکومت هدف از برگزاری این جرگه را نظرخواهی در باره رهاکردن و رهانکردن باقی‌مانده زندانیان طالبان خوانده بود. دکتور غنی در سخنانش گفت که جمهوریت با هیچ چیزی قابل بدل نیست و هر کاری که می‌شود باید در چوکات جمهوریت صورت بگیرد. اکنون سوال این است که غنی از کدام جمهوریت سخن می‌گوید؟ یا آیا اصلاً جمهوریتی وجود دارد؟
بر هر فرد آگاه و عادی معلوم است که جمهوریتی در افغانستان وجود ندارد؛ زیرا نظام شکل گرفته بر اساس آرای جمهور نبوده است. نظام که پس از انتخابات 6 میزان به میان آمد، نظام مردمی نبود بلکه نظامی بود که بر اساس توافق دو فرد و برخی از سیاسیون شکل گرفت. با این حال غنی از کدام جمهوریت سخن می‌گوید؟ شاید منظور او از جمهوریت تداوم حکومت خودش باشد و می‌خواهد در لفافه بگوید که جمهوریت یعنی حکومت من و دوامش. این تنها تعبیر و فهمی است که می‌توان از جمهوریت دکتور محمد اشرف غنی داشت؛ در غیر آن در هیچ قاموس و کتاب سیاسی نمی‌توان یافت که به حکومت کنونی افغانستان جمهوری بگوید.
جمهوریت از مفاهیم سیاسی است که دارای تعریف مشخص و ویژگی‌های مشخص می‌باشد و همان طور که از نامش پیدا است یعنی نظامی که بر اساس آرای همگانی به صورت شفاف شکل گرفته باشد. یگانه ویژگی جمهوریت مردمی‌بودن و تحقق اراده مردم است؛ بنابراین آیا حکومت کنونی تحقق اراده مردم بوده است؟ بدون شک نه؛ زیرا نه شفافیت داشت و نه هم بر اساس آرای همگانی شکل گرفت. بر همه معلوم است که حکومت حاصل توافق سیاسی بود نه اراده و خواست مردم.
در نتیجه منظور غنی از جمهوریت نفی حکومت موفت و دوام حکومت خودش می‌باشد. برای او رهاکردن و رهانکردن طالبان اهمیتی نخواهد داشت و اگر آن دو هدف (نفی حکومت موقت و دوام حکومت کنونی) را محقق کند؛ چه زندانیان رها بشود و چه رها نشود برایش اهمیتی ندارد؛ زیرا غنی به نظر خودش با گرفتن رأی جرگه، بقای حکومتش را تضمن کرده است. این در حالی است که طرف طالبان خواهان دوام این حکومت نیست و می‌خواهد حکومت موقت در باره آینده سیاسی افغانستان و نوعیت نظام آن تصمیم بگیرد. این دو منش مختلف یعنی دوام جنگ، یعنی چه زندانیان آزاد بشود و چه نشود جنگ ادامه خواهد یافت.
