جدیداً سهیل شاهین مصاحبه‌ای داشت با تلویزیون شمشاد. این مصاحبه در باره نظام سیاسی طالبان‌شمول بود. شاهین در این مصاحبه در باره برنامه‌های که طالبان برای آینده افغانستان دارد سخن می‌گوید. او می‌گوید در صورتی که گفتگوهای صلح به نتیجه برسد و طالبان نیز بخش از دولت شوند، دست به تصفیه‌کاری خواهند زد. این تصفیه‌کاری‌ها از نیروهای امنیتی شروع می‌شود و تا القاب اعزازی و موضع‌گیری در باره کشمیر به پیش می‌رود.
سهیل شاهین در باره نیروهای امنیتی به تلویزیون شمشماد گفت: دست نیروهای امنیتی به خون ملت آلوده است و یک تغییر بنیادی در صفوف آنها نیاز است. نیروهای امنیتی نه اسلامی هستند و نه هم ملی.
این در حالی است که مردم افغانستان نیروهای امنیتی‌شان را پاسداران نوامس کشور و جزو افتخارات‌شان می‌دانند. اگر قرار باشد طالبان با آمدن‌شان دست به چنین کاری بزند، با قیام‌های مردمی مواجه خواهند شد. ارتش افغانستان هم اسلامی است و هم ملی.
شاهین افزود: ما به نام حکومت افغانستان چیزی را به رسمیت نمی‌شناسیم و با هیچ گروهی با نمایندگی از حکومت افغانستان مذاکره نخواهیم کرد.
او در ادامه افزود: تمام القاب و افتخارات بیست سال گذشته مردود است، از قبیل القاب و اعزازی چون مارشالی برای دوستم و فهیم، قهرمان ملی، شهید صلح، شهید وحدت ملی و…
اگر قرار باشد افغانستان قهرمان ملی داشته باشد پس برای ما و ملت مجاهد افغانستان قهرمان ملی «حقانی» است نه «مسعود»
این نگرش تمامیت‌خواهانه طالبان اگر اصلاح نشود، مردم وارد گفتگوهای بین الافغانی صلح نخواهد شد. افغانستان یک کشور کثیر القومی است و تنها راه با مسالمت‌زیستن در این کشور، احترام گذاشتن به همدیگر و افتخارات همدیگر است. اگر اقوام ساکن در افغانستان به همدیگر احترام نگذارند و افتخارات یکدیگر را نادیده بگیرند نتیجه‌اش جز جنگ چیز دیگری نخواهد بود.
شاهین در بخشی از سخنانش گفته است: ناقضین حقوق بشر همچون کارمندان استخبارات باید به کیفر اعمال شأن برسد. نیروهای امنیتی زیر نظر و اثر اشغال تشکیل شده است و نیاز به اصلاحات جدی در صفوف خود دارند تا اسلامی شوند. افغانستان در موضوع کشمیر باید از داعیه برحق جمهوری اسلامی پاکستان حمایت کند.
این سخنان شاهین در حالی است که بخشی عظمی از مردم افغانستان نیروهای طالبان را ناقضان حقوق بشر و نیروهای امنیتی افغانستان را مدافعان حقوق بشر می‌دانند. مردم افغانستان در موضوع کشورهای بیرونی هیچ مداخله‌ای را نمی‌پسندد؛ بنابراین اگر این موارد نادیده انگاشته نشود و هر طرفی بر حقانیت خودش تأکید کند، صلحی در کار نخواهد بود.
