حکومت و طالبان هر دو گفته‌بودند که با رهایی زندانیان دو طرف، تا سه روز پس از آن گفتگوهای بین الافغانی را شروع می‌کنند. این وعده‌ها در حالی است که ده روز از موافقت حکومت در این باره می‌گذرد و چندین ماه از موافقت طالبان اما تا کنون نه حکومت رهایی زندانیان را تکمیل کرده‌اند و نه طالبان. دلیل این تآخیر چیست؟
کارشناسان دو علت را برای این تأخیر بر می‌شمارند:
- حکومت افغانستان با پیشرفت این چنینی گفتگوهای صلح موافق نیست و اگر تا هنوز از خود انعطاف نشان داده است به علت فشارهای امریکا بوده است. بنابراین با به تأخیر انداختن گفتگوها تلاش می‌کند تا فرصتی جدیدی برایش جستجو کند. براساس گزارش‌ها، جنرال‌ها و تیم امنیتی ترامپ با خروج سریع نیروهای نظامی امریکا از افغانستان به شدت مخالفند و باور دارند که ترامپ با اهداف سیاسی و انتخاباتی در حال معامله است؛ بنابراین آنها برای تخریب روند صلح افغانستان تلاش می‌کنند. حکومت افغانستان نیز این مخالفت‌ها را فرصتی برای بقای خویش می‌داند و می‌خواهد روند صلح افغانستان را به زمان پس از انتخابات امریکا موکول کند.
تندروی و تمامیت‌خواهی طالبان نیز باعث شده است که مردم افغانستان از آمدن آنها نگران باشند. هرچند ترامپ تمام تلاشش را می‌کند تا به توافق دست یابد و سپس با تبلیغات رسانه‌ای گسترده توافق با طالبان را در فهرست موفقیت‌های بزرگ دولت خویش قرار دهد و از این توافق احتمال پیروزی‌اش را در انتخابات ماه نوامبر افزایش دهد اما مردم افغانستان از تأکید طالبان برای احیای امارت اسلامی و منش بیست سال پیش‌شان نگرانند. گفته‌های سهیل شاهین در باره تصفیه‌کاری اردوی ملی و نیروهای امنیتی و قبول نداشتن دستاوردهای 19 ساله به شدت نگرانی‌ها را از آمدن این گروه افزایش داده است. به همین دلیل افکار عمومی رفتن به طرف گفتگوهای مستقیم با یک گروه به شدت تندرو و انحصارگرا را در هاله‌ای از ابهام می‌بینند. از طرفی، تندروی طالبان باعث شده است که حکومت با استفاده از آن ریشه‌های بازگشت طالبان را توسط افکار عمومی از بین ببرد.
