وقتی از هئیتهای گفتوگو کنده مذاکرات صلح افغانستان پرسیده شود که چرا پس از حدود دو ماه هنوز هم بر سر کارشیوه مذاکرات به نتیج نرسیدهاید؟ دو طرف میگویند که مسایل 40 سال جنگ یکشبه حل نمیشود. این سخنی درستی است اما هیئتهای مذاکرهکننده باید بدانند که با هر روز تأخیر در شروع گفتوگوهای اصلی، جان دهها تن انسان در این سرزمین از دست میرود. هئیتهای گفتوگوکننده مذاکرات صلح باید بدانند که افغانستان مانند هوتلهای مجلل دوحه نیست که مردم در امنیت و رفاه سخن بگویند و شبها با آرامش کامل بخوابند. در اینجا شیون مادران، یتیمان، زنان و هر غمدیدهای که یکی از عزیزانش را در جنگ نامشروع از دست داده است از هر خانهای بلند است. در اینجا یتیمان بر روی سرکها گرسنه میخوابند و مادران و همسران داغدیده شب را با عکس عزیز آرزو به خاکرفتهاش صبح میکند. در اینجا فضای فیسبوک پر است از عکسهای جوانان شهیدی که به جای آغوش همسر در آغوش خاک خفتهاند.
هیئتهای مذاکرهکننده محترم! ما از شما نمیخواهیم که یکشبه تمام مسایل را حل کنید بلکه ما از شما میخواهیم جلو ماشین کشتاری را بگیرد که انسان درو میکند. ما میگوییم آتشبس کنید و سپس در فضای آرام به حل اختلافاتتان بپردازید. طالبان خوب میدانند که جنگشان نامشروع است و دلیلی شرعی برای جنگ ندارند اما آتشبس نمیکنند. چرا؟
هرچند حکومت بارها گفته است که آتشبس میخواهد و از طالبان نیز خواسته است که آتشبس کنند اما این خواست مردمی را طالبان بارها و بارها رد کردهاند. باز هم چرا؟
جدیداً برخی از کشورها برای میانجیگری حاضر شدهاند تا بنبست مذاکرات مستقیم را بشکنند اما باز هم طالبان آن را رد کرده است.
گفته میشد که کشورهای آلمان، ناروی، اندونزیا، ازبکستان و قطر بار دیگر گفتوگوی گروههای تماس دولت افغانستان و طالبان در دوحه از سر گرفته شود اما «محمد نعیم» سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در واکنش به این اظهارات تاکید کرد که مذاکرات بینالافغانی میانجی وجود ندارد.
وی در گفتوگو با اطلاعات روز تصریح کرد که «در گفتوگوهای میان افغانستانی میانجی وجود ندارد. البته کشور میزبان در کنار آمادهسازی سهولتهای دیگر، در صورتی که ضرورتی احساس شود، بدون شرکت در نشستها، میتواند به شکل انفرادی با طرفها نظرات و مشاورههای خود را شریک کند.» این سخن یعنی نه میانجیگری و نه هم آتشبس. یعنی افغانستان را دریای خون بگیرد، به زیر تخت هوتلهای شیک دوحه هم نخواهد رسید. به راستی چرا طالبان دست از جنگ بر نمیدارند و چرا کشتهشدن انسانها اینقدر برای این گروه کم اهمیت است؟