کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، نسبت به عواقب فاجعهبار «فراموشی» افغانستان توسط جامعه جهانی هشدار داده و بر اهمیت یافتن راهحلها برای بیجاشدگان در این کشور تأکید کرده است.
فیلیپو گرندی، کمیشنر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در سفری که به افغانستان داشته است، از جامعه جهانی درخواست کرده که به حمایتشان از افغانستان در این «مقطع حساس» تاریخی متعهد بمانند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان همزمان با گشایش کنفرانس جنیوا، به حمایت جدی از پناهندگان، بیجاشدگان و عودتکنندگان افغانستانی تأکید کرده است.
فیلیپو گرندی در سفری که به افغانستان داشته، از ولایتهای کابل، بامیان و پروان دیدن کرده است.
در اعلامیه که از نشانی کمیشنری سازمان ملل متحد روز دوشنبه، سوم قوس به نشر رسید، به کاهش خشونتها، کشتار، معلولیت، ترور و بیجاشدگی غیرنظامیان افغانستانی تأکید شده است.
سلام وطندار به نقل از اعلامیه مینویسد: میلیونها شهروند افغانستانی منتظر نیتجۀ گفتوگوهای صلح و تعهد جامعه جهانی بر حمایت این کشور در آیندهاند.
گرندی گفته است: «عدم موفقیت در هر دو صورت باعث میشود که افغانستان با عواقب فاجعهبار، از جمله بیجاشدگی با حجم وسیعتر، روبهرو شود. در دهههای گذشته چندینبار شاهد این اتفاق بودهایم. این سناریوی فاجعهبار نیاز به بسیج قابل توجهی کمکهای بشردوستانه در چالشبرانگیزترین شرایط امنیتی و لوجستیکی دارد.»
در اعلامیه تصریح شده است که به دلیل درگیری در سال ۲۰۲۰، نزدیک به سهصد هزار شهروند افغانستانی بیجا شدهاند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان تأکید کرده که «بیجاشدگان داخلی مانند سه میلیون بیجاشدۀ قبلی و نه میلیون تنی که به دلیل ادامه بحران COVID-19 معیشت خود را از دست دادهاند، نیازمند حمایت بشردوستانهاند.»
در اعلامیه آمده است که پس از ۴۰ سال، پناهندگان افغانستانی همچنان یکی از «بزرگترین و طولانیترین» شرایط بیجاشدگی زیر چتر این اداره را تشکیل میدهند.
گرندی به حمایت از ۲.۴ میلیون پناهجوی افغانستانی دارای مدرک که در کشورهای منطقه زندگی میکنند، از سوی این سازمان تأکید کرده است.
کمیشنر عالی سازمان ملل در امور پناهندگان گفته است: «در میان همه چالشهای پیشروی افغانستان امروز، علاقهمند شدم تا از نزدیک شاهد تعهد مجدد دولت افغانستان، از جمله حمایت از پروژههای موثر در مناطق اولویت عودت برای کمک به ادغام مجدد عودتکنندگان و بیجاشدگان باشم.»
او بحثهای دوجانبه را برای صدور اسناد به افغانستانیهای مقیم ایران و پاکستان تحسین کرده و گفته است: «از آنجایی که دولتها تلاش میکنند تا رفت و آمدها را به شیوه انسانی، عادلانه، مصئون و موثر تنظیم کنند، این روند باید ادامه یافته و از سوی هر سه کشور – افغانسان، ایران و پاکستان – حمایت شود.»