خبرهای مرتبط

جمع

سازمان ملل: سال خوشی را برای مردم افغانستان آرزو می‌کنیم

دبیرکل سازمان ملل و دفتر معاونت این سازمان در...

په افغانستان کې د جنګي جرم په تور آستراليايي عسکر نيول شوی

په آستراليا کې چارواکو ويلي دي چې يو پخوانی...

متقی: تماس‌ها و رابطۀ ما با بسیاری از کشورهای جهان جنبۀ رسمی دارد

سرپرست وزارت خارجۀ امارت اسلامی می‌گوید که تماس‌ها و...

متقی: گروه داعش در افغانستان سرکوب شده است

امیرخان متقی، سرپرست وزارت خارجۀ امارت اسلامی در گفت‌وگو...

افغانستان که به خاک یک‌سان شد؛ آن‌گاه صلح می‌کنید؟

  • نویسنده: سید نوید شجاعی

قرار بود پس از آغاز گفت‌وگوهای مستقیم پس از چندی صلح به کوچه‌های شهرها برسد اما بر عکس اکنون شعله‌های آتش جنگ در هر کوچه زبانه می‌کشد و جان و مال مردم را خاکستر می‌کند.

آتش جنگ در لشکرگاه بر علاوه تلفات زیاد ملکی و نظامی دارایی‌های مردم را نیز سوزاند و اکنون مردم فقط می‌توانند خاکستر اموال‌شان را ببینند.

شبرغان نیز مانند لشکرگاه در لهیب آتش جنگ سوخت و اموال مردم را مبدل به خاکستر کرد. غیر نظامیان زیادی کشته شدند و بسیاری نیز از خانه‌های‌شان آواره شدند.

جنگ در کوچه و پس کوچه‌های هرات نیز جریان دارد و هر روز بر علاوه دارایی‌های مردم جان مردم نیز در آتش جنگ خاکستر می‌شوند.

در نیمروز بسیاری از اماکن عام‌المنفعه تارج شد و جنگ تمام فعالیت‌های مردم را مختل کرده است.

کمتر جایی است که در آن جنگ نباشد. اماکن عامه و جان و مال مردم از اولین خوراکی‌های جنگ است. این زیرساخت‌ها و دارایی‌های مردم که اکنون در ظرف چند روز نابود می‌شود در مدت بیست سال با هزینه صدها میلیارد دالر ساخته شده است.

اکنون افغانستان در زمانی قرار دارد که ویرانه‌های جنگ‌های داخلی در آن دیده نمی‌شود و به جای ویرانه‌ها خانه‌ها و بلندمنزل‌های زیبا قد می‌نماید. وقتی به شهر‌ها قدم بزنیم اثری از ساختمان‌های تیر خورده و خرابه به ندرت دیده می‌شود. مردم در شهرهای آباد و جاده‌ها و ساختمان‌های مدرن مصروف کار و زنده‌گی استند.

افغانستان امروز کشوری است که ده‌ها بند آب بسیار موثر برای تولید برق و کشاورزی دارد. صدها دانشگاه با هزاران مکتب معیاری دارد. افغانستان امروز صدها شفاخانه با تعمیرهای معیاری دارد. باغ‌های زیادی در این کشور ساخته شده است و صدها کارخانه با قوت کار می‌کنند.

اگر در باره بازسازی افغانستان و آنچه اکنون افغانستان از زیرساخت‌ها و … دارد بنویسم، شاید فراتر از صد‌ها صفحه را در بر بگیرد که در این تبصره کوتاه نمی‌گنجد.

این موضوعات را یادآور شدم که به جنگ‌جویان بگویم اکنون بهترین زمان صلح است. با مصالحه شما می‌توانید وارد سیستم حکومت‌داری یک کشور نسبتاً ساخته‌شده شوید. باز هم تأکید می‌کنم که افغانستان امروز افغانستان بیست سال پیش و انباشته از آوارها و ویرانی نیست که شما تصور کنید با جنگ چیزی از دست نمی‌رود. توجه کنید که اگر پس از آن که افغانستان دو باره به یک ویرانه تبدیل شود، مصالحه کنید چندین دهه‌ی دیگر حتی نمی‌توانید نصف آنچه تا هنوز ساخته شده است را بسازید. بیست یک فرصت طلایی برای افغانستان بود و از خوش‌چانسی‌اش، این چانس بار بار تکرار نمی‌شود؛ بنابراین اگر اکنون مصالحه نمی‌کند آنگاه که افغانستان به خاک یک‌سان شد؛ باز صلح می‌کنید؟

همرسانی کنید

Dunia
Duniahttp://dunia.af/
روزنامه دنیا، انعکاس‌دهندۀ حقایق