«رسیدن به صلح دایمی بالاترین مصلحت، هدف مقدس و ضرورت حیاتی کشور است»
نمايندگان احزاب سیاسی افغانستان از هیئت مذاکرهکننده خواستند که موانع را از سر راه ادامه گفتگوهای بینالافغانی از میان بردارند، و برای حفظ منافع علیا و تأمین صلح و ثبات دايمى در کشور به موافقه برسند.
اين مطلب را نمايندگان احزاب سیاسی افغانستان، زیر نام «شورای مرکزی جبهه مشترک صلح و وحدت ملی افغانستان» که متشکل از علمای دین، دانشمندان و نویسندگان، نخبههای سیاسی، بزرگان اقوام، فعالان زن و جوانان میباشد، روز یکشنبه (٣٠ سنبله) در نشست خبرى در کابل بيان داشتند.
گل رحمان قاضی رئیس جبهه مشترک صلح و وحدت ملی افغانستان در اين نشست گفت که برنامه امروز به هدف سرعت و صحت در مذاکرات که میان افغانان است، راهاندازى شده است.
وى گفت که خواست اشتراککنندگان اين نشست از هر دو طرف مذاکرهکننده اين است که هرچه زودتر برای منافع علیا و صلح دایمی در کشور به موافقه برسند.
در این نشست قطعنامه هشت مادهای نيز به خوانش گرفته شد که در آن گفته شده است:
- ما از دو طرف مذاکرهکننده مجددانه تقاضا میکنیم که رسیدن به صلح دایمی و پایان نهایی جنگ را بالاترین مصلحت و ضرورت حیاتی در کشور پنداشته تمام تلاشهای خود را برای تحقق این هدف سترگ و مقدس، به کار گیرند.
- ما از هر دو جانب، قاطعانه میخواهیم که هر نوع موانع را از سر راه ادامه گفتگوهای بینالافغانی از میان بردارند، در راه پیشرفت درست این پروسه، سنگاندازی و ممانعت نکنند، و به هیچ کس موقع ندهند که این هدف بزرگ و مقدس و خواست ملت افغانستان را آسیب برساند.
- برای انجام مذاکرات نتیجه بخش بینالافغانی، نیاز است که میان اطراف گفتگوکننده فضای اعتماد به وجود آید، جبهه مشترک صلح و وحدت ملی افغانستان از هر دو جهت میخواهند که برای ایجاد فضای اعتماد، گامهای جدی بردارند؛ زیرا با تاخیر هر روز، در دو طرف جبهه افغانها کشته شده و افغانستان ویران میگردد. علاوه بر آن، اعتماد به صلح نیز کمتر گردیده زمینه مداخلات مخالفین صلح بیشتر میشود.
- شماری از مسئولین، در بیانات و مصاحبههایشان از کلماتی کار میگیرند که به جای اعتماد، فضای بیاعتمادی را به بار میآورد و موجب تشویق بیشتر مردم میگردد. خواست ما از مسئولین هر دو طرف آن است که در جریان اظهارات و سخنرانیهایشان از ادبیاتی استفاده نمایند که باعث ایجاد فضای اعتماد شود و از بکارگیری ادبیاتی که فضای اعتماد را مغشوش میسازد، خودداری ورزند.
- برای آنکه گفتگوهای بینالافغانی نتیجه بخش باشد، در جریان مذاکرات باید روی مسایل بنیادین و طرزالعملها تمرکز شود و بحث روی تفصیلات آن که روند مذاکرات را به درازا میکشد، طبق آن طرزالعمل به کمیسیونهای متخصص مورد اعتماد هر دو طرف واگذار گردد تا در مراحل بعدی روی آن بحث صورت گیرد و حل و فصل گردد.
- از هر دو جهت مذاکرهکننده، تقاضا داریم که با ترکيب یک هیئت ده نفری ناظر و مشورهدهنده از طرف ملت، که متشکل از علمای دینی، استادان پوهنتونها و خبرگان عرصه حل منازعات سیاسی باشند، رضایت نشان دهند تا در امر تسهیل مذاکره و تقریب نظریات دو طرف، همکاری نمایند، تا در حالت بن بست به کدام جهت خارجی محتاج نگردیم.
- یک بار دیگر تأکید و پافشاری میکنیم که باید مذاکرات در میان افغانها باقی بماند؛ زیرا که مداخله هر کشور دیگر، ممکن است روند مذاکرات را مغلق ساخته و در نتیجه تضاد منافع میان کشورها، صلح در کشور ما را به ناکامی مواجه سازد.
- صلح افغانستان به ضرر هیچ کشور و جهتی نمیباشد؛ لذا از سازمان ملل و کشورهای ذیدخل تقاضا میکنیم که در قبال مذاکرات بینالافغانی موقف مثبت اتخاذ نموده و از نتایج حوصله آن حمایت قوی و بیدریغ نمایند.
اين در حالی است که کميته کارى هیئتهای مذاکرهکننده دولت افغانستان و گروه طالبان تا کنون چند نشست برگزار کردهاند.
قرار بود گفتگوهای صلح میان افغانان، حدود ده روز بعد از امضای موافقتنامه میان طالبان و ایالات متحده امریکا که در دهم حوت سال ۱۳۹۸ در قطر امضا شد، آغاز شود، اما مخالفتها در باره رهایی ۵۰۰۰ زندانی طالبان و یک هزار زندانی حکومت، حدود شش ماه به درازا کشید، و سرانجام پس از رهایی این زندانیان با اشتراک هیئتهای دو طرف (دولت افغانستان و طالبان) و دهها تن از نمایندگان کشورها و سازمانهای بین المللی در تاریخ (۲۲ سنبله ۱۳۹۹) در قطر آغاز شد.
به اساس گزارشها، پس از مراسم افتتاحيه رسمى مذاکرات بينالافغانى در قطر، در نشست تعارفى ميان اعضاى دو طرف کميتۀ مشترک ايجاد گرديد تا در مورد چگونگى آغاز گفتگوهاى صلح، اصول گفتگوها، چگونگى ايجاد تسهيلات براى گفتگوها، ايجاد دارالانشایم شترک و آجنداى گفتگوها توافق کنند.
بر اساس گزارشها، دو طرف روی برخی از اصول رفتاری در جریان مذاکرات به توافق رسیدهاند؛ اما تعیین آجندای مذاکرات به نشست روز یکشنبه موکول شده بود.