صدای پای صلح از اسلام‌آباد

میرویس یوسفی

داکتر عبدالله دو روز پیش به هدف تصریح و تسریع گفت‌وگوهای صلح دوحه به اسلام آباد سفر کرد. او در این سفر به منظور جذب حمایت‌های صادقانه پاکستان از روند صلح افغانستان با شخصیت‌های مهم پاکستان دیدار می‌کند. دیدار داکتر عبدالله با قریشی و سخن‌رانی‌اش در انستیتوت مطالعات استراتژیک اسلام آباد با درخواست‌های مشخص همراه بود. داکتر عبدالله به صورت واضح از پاکستان خواست که همراه با افغانستان گام‌های عملی مشترک در راستای آوردن صلح در افغانستان بردارد.

پاکستان نیز حمایت خویش را از روند صلح افغانستان به مالکیت مردم افغانسان اعلام کرده است. قریشی در دیدار با داکتر عبدالله گفته است که یک صلح‎‌پایدار در افغانستان تنها توسط افغان‌‌ها می‌‌تواند حاصل شود نه این‌که از خارج بر آنان، تحمیل گردد.

او افزوده است: “ما نمی‌‌‌خواهیم در امور داخلی شما مداخله کنیم. پیام من به‌‌ شما این است که ما به حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی شما احترام می‌‌‌گذاریم و پاکستان هیچ سودی در مداخله در افغانستان، نمی‌‌بیند.”

او در ادامه گفت که تمام طرف‌‌ها باید برای یک افغانستان صلح‌‌آمیز، موفق و با ثبات که خواست پاکستان است، کار کنند.

گفت‌وگوهای دو طرف نشان می‌دهد که نیت برقراری صلح در افغانستان نه تنها خواست افغانستان و جهان است بلکه پاکستان نیز اکنون منافعش را در صلح افغانستان می‌بیند.

این در حالی است که هیئت‌های دولت افغانستان و طالبان در دوحه هنوز هم بر سر طرزالعمل مذاکرات به نتیجه نرسیده است و گفته می‌شود که حتی برقراری هیئت‌های تماس نیز گه‌گاهی به تعلیق مواجه می‌شود.

هرچند پاکستان بارها از برقراری صلح در افغانستان اعلام حمایت کرده است اما نتایج ملموسی تا هنوز در این باره دیده نشده است. به هر حال وعده‌های کنونی پاکستان در شرایط کنونی با سایر زمان‌ها کاملاً فرق می‌کند؛ زیرا سفر طالبان به اسلام آباد آن هم در زمانی که طالبان در تحریم پاکستان بود، نشان داد که این کشور با طالبان روابط تنگاتنگ دارد و اگر بخواهد در روند صلح تسهیل‌کننده باشد، بدون شک که بسیار موثر خواهد بود.

حالا به راحتی می‌توان فهمید که میان گفتار تا عمل پاکستان چقدر صداقت وجود دارد؛ زیرا اگر پس از سفر داکتر عبدالله به این کشور، سدهای کنونی میان هیئت‌های مذاکره‌کننده طالبان و دولت افغانستان شکست؛ پاکستان واقعاً نیت رسیدن افغانستان به صلح را دارد و اگر وضعیت همچنان پیچیده مانده معلوم می‌شود که پاکستان به گفته‌های خویش صادق نیست. اگر روزنه‌ای در ادامه گفت‌وگوی هیئت‌های تماس برقرار نشود؛ لازم است که افغانستان در سیاست خارجی‌اش نسبت به پاکستان تجدید نظر کند و از راه‌های دیگری که بتواند قناعت پاکستان را برای برقراری صلح در افغانسان بگیرد، وارد عمل شود.