پنتاگون در ماه نوامبر اعلام کرد که تا میانۀ ماه جنوری سال ۲۰۲۱، شمار سربازانش در افغانستان را از ۴۵۰۰ تن به ۲۵۰۰ تن کاهش می‌دهد. اما در ماه جاری کنگره یک لایحۀ دفاعی را تصویب کرد که استفاده از بودجۀ اختصاص‌یافته برای سال‌های مالی ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ برای پرداخت هزینۀ خروج کم‌تر از ۴۰۰۰ سرباز امریکایی را ممنوع می‌کند، مگر این‌که کرستوفر میلر، سرپرست وزارت دفاع یک طرح جامع و میان‌نهادی را برای ارزیابی خطرات و تأثیرات خروج نیروها به کنگره بفرستد. مشخص نیست که از زمان تصویب این قانون تاکنون چه شمار سرباز امریکایی افغانستان را ترک کرده‌اند.
براساس توافق‌نامۀ فبروری سال ۲۰۲۰ امریکا با طالبان، ایالات متحده تا ماه می سال جاری نیروهایش را به گونۀ کامل از افغانستان بیرون می‌کند و در مقابل طالبان نیز ضمانت‌های امنیتی‌شان را انجام می‌دهند.
ایران در واکنش به این اقدام پنتاگون تحت عنوان «20 سال جنگ؛ درس‌های برای ناتو» در ایرنا نوشته است که جنگ ۲۰ ساله سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در افغانستان که با هدایت واشنگتن آغاز شد، چه از لحاظ نظامی و چه از نظر تحقق دیگر اهداف تعریف شده برای این جنگ، آنگونه که کارشناسان آمریکایی و غربی اذعان می کنند، دستاوری نداشت و جنگی پرهزینه بود که ناتو باید از آن درس عبرت بگیرد.
هند در 22 جدی گفت که همزمان با از سرگیری مذاکرات صلح با طالبان، دهلی‌نو در نظر دارد تا کمک‌های نظامی به افغانستان را افزایش دهد.
منابع اعلام کردند که در تماس تلفنی اخیر «حنیف اتمر» وزیر خارجه افغانستان با «اس جی شنکر» وزیر خارجه هند، دهلی‌نو اطمینان داده که با کاهش شمار نیروهای آمریکایی در افغانستان سطح کمک‌های نظامی به این کشور را افزایش دهد.
هند با این علام اطمینان نگرانی‌های پاکستان را بیش از پیش برانگیخته است و کمک‌های نظامی هند را به افغانستان برای خودش نگران‌کننده می‌خواند.
این در حالی است که نخست وزیر پاکستان پیش از این نیز با مخالفت از خروج ناگهانی نیروهای خارجی از افغانستان تصریح کرده بود که این کشورها «باید از وسوسه تعیین جدول زمان غیرواقعی خودداری کنند زیرا خروج شتاب‌زده نیروهای بین‌المللی از افغانستان غیرعاقلانه است.»
نظریات متضاد کشورهای همسایه در باره خروج نیروهای امریکایی پیش از برقراری صلح از افغانستان نشان می‌دهد که خروج ناگهانی این نیروها منجر به ایجاد خلایی خواهد شد و خلای قدرت در افغانستان برای کشورهای همسایه نگران‌کننده است.
