نماینده‌گان مجلس و شورای عالی مصالحه ملی افغانستان می‌گویند که طالبان در پی سبوتاژ روند صلح استانبول بوده و بهانه‌جویی و بی‌میلی این گروه به گفت‌وگو، مانع اصلی در موفقیت مذاکرات است.
نماینده‌گان در نشست روز چهارشنبه (5 جوزای) گفتند با آن که علمای کشورهای اسلامی ادامه جنگ را در افغانستان نامشروع و خلاف اصول شرعی دانسته‌اند و از طرفی هم با خروج نیروهای امریکایی از کشور دیگر هیچ بهانه‌ای را برای ادامه جنگ نمی‌ماند اما جنگ همچنان دوام دارد.
نماینده‌گان در واکنش به موقف جدید طالبان در باره نشست ترکیه گفتند که این گروه در پی سبوتاژ روند صلح است.
طالبان گفته‌اند که در نشست ترکیه در سطح پایین اشتراک می‌کنیم و زمان این جلسه باید کم باشد و در صورت اشتراک می‌کنیم که موضوعات مهم فیصله نشود.
به نظر نماینده‌گان، طالبان برای رسیدن به صلح حرکت نمی‌کنند و کنش‌های آن‌ها مطابق خواست‌های کشورهای حامی‌شان است.
این در حالی است که شورای عالی مصالحه ملی افغانستان نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: طالبان تمایلی برای توافق نشان نمی‌دهد و یکجانبه‌گرایی و بهانه‌جویی این گروه نیز مانع اصلی در مسیر موفقیت مذاکرات است.
این شورا همچنین گفت که طالبان حاضر نیست درباره موارد اختلافی گفت‌وگو کنند.
بر اساس این بیانیه، طالبان از میز مذاکره فرار می‌کند در حالی که برای مذاکرات صلح اجماع داخلی شکل گرفته است.
عبدالله عبدالله رئیس شورای عالی مصالحه در این بیانیه اظهارداشته که با خروج نیروهای خارجی از افغانستان بهانه‌ای برای ادامه جنگ طالبان وجود ندارد.
وی تاکید کرده است که در شرایط کنونی مردم از نظام و دستاوردهای دو دهه اخیر حمایت می‌کنند و جامعه جهانی و کشورهای منطقه نیز طرفدار تحقق صلح پایدار در افغانستان هستند.
در همین حال اعضای مجلس با انتقاد از جامعه جهانی و کشورهای ذیدخل در روند صلح افغانستان گفتند که جامعه جهانی به گونه یک‌جانبه بالای دولت افغانستان فشار وارد می‌کنند، در حالی که طالبان و حامیان این گروه هیچ فشاری را احساس نمی‌کنند.
برخی از نماینده‌گان نیز با انتقاد از حکومت گفتند که صلح نیاز است اما حکومت و سیاسون بقای قدرت خودشان را می‌خواهند. در 30 ولایت جنگ است و مردم بیشتر از این توان مهاجرت ندارند؛ بنابراین حکومت و سیاسیون باید از خواست‌های شخصی خود بگذرند.
نماینده‌گان گفتند که اگر حکومت می‌خواهد صلح و جنگ را برنده شویم باید انسجام ملی به وجود آورد و از طرفیت‌های ملی تمامی اقوام کار گیرد.”
به گفته آن‌ها، اقدامات حکومت در خصوص انسجام ملی جوابگو نبوده و یک جمعی از مهره‌های سوخته با دیدگاه قبیله‌یی همواره اداره امور کشور را در قبضه دارند.
نماینده‌گان از طرف‌های درگیر خواستند که دوطرف جنگ باید از فرصت پیش آمده برای تامین صلح در کشور استفاده موثر کرده برای رسیدن به صلح اقدامات عملی را بردارند.
قبلاً نیز «حفیظ منصور» یکی از اعضای تیم مذاکره دولت افغانستان و رحمت‌الله اندر، سخنگوی شورای امنیت ملی گفته بودند که طالبان به پیروزی از راه جنگ می‌اندیشد و هیچ اراده‌ای برای توافق سیاسی و صلح در این کشور ندارد.
آن‌ها همچنین طالبان را متهم کرده بود که این گروه به اهداف غیرنظامی فشار وارد می‌کند و مسئولیت آن را به عهده دولت می‌گذارد. ابراز نظر ذبیح الله مجاهد یکی از سخنگویان طالبان نیز ادعای بالا را تأیید می‌کند؛ زیرا او در گفت‌وگو با ایران انترنشل گفت وقتی طرف ما در ارگ نشسته است و مقتدر است ما هم مجبوریم که از فشار و اعمال فشار استفاده کنیم.
هرچند انتظار بود که توافق آمریکا با طالبان تاثیری بر کاهش خشونتها بگذارد اما خشونتها نه تنها تا کنون کاهش نیافته است بلکه افرایش هم یافته.
