وب‌سایت «اینترسپت» در گزارشی ضمن ارائه اطلاعات بیشتر از وضعیت نیروهای ویژه افغانستان که پس از فروپاشی دولت پیشین این کشور به آمریکا پناهجو شدند، از سرگردانی آن‌ها در این کشور خبر داده است.
بیشتر نیروهای ویژه افغانستان که در حال حاضر در آمریکا زندگی می‌کنند، از شیوه زندگی خود راضی نیستند و آن را با رسم و روال‌های خود منطبق نمی‌بینند.
به گزارش اینترسپت یکی از این افراد، عیان‌الدین است که سال‌های طولانی در قطعۀ «03» نیروهای ویژه در قندهار خدمت کرده است و اکنون با حقوق ناچیزی در یک سوپرمارکت در شهر پتسبورگ زندگی می‌کند.
عیان‌الدین می‌گوید: «ما در افغانستان ارزش داشتیم. آنجا کشور ما بود و ما برای آن کشور معنا پیدا می‌کردیم. اما حالا جنرال‌ها و فرماندهان ما همه موقعیت یکسانی دارند.»
این نشریه در ادامه می‌افزاید: این نیروها را سازمان سیا آموزش داده بود و ظاهراً در کنترل سازمان استخبارات افغانستان قرار داشتند، اما در واقع تمامی دستور‌های خود را از سیا می‌گرفتند.
یاسین ضیا، رئیس ستاد ارتش افغانستان در دولت اشرف غنی اظهارداشت در سال 2010، پس از هیاهوی زیاد در مورد تلفات غیرنظامیان در جریان حمله‌های ناتو به طالبان، تحت فشار‌هایی که حامد کرزی، رئیس جمهوری وقت بر آمریکا وارد کرد، دولت آمریکا پذیرفت که بخشی از این نیروها تحت کنترل امنیت ملی قرار گیرند. اما این کنترل هم ظاهری بود و تا آخرین روز‌های منتهی به سقوط افغانستان، کادرهای سازمان سیا آن‌ها را مدیریت می‌کردند.
حمدالله محب، مشاور شورای امنیت دولت پیشین افغانستان، در سال 2019 در پاسخ به اتهامات در مورد قتل غیرنظامیان به دست نیروهای صفری، فقط گفت که آن‌ها را سیا مدیریت می‌کند.
نخستین گروه از نیروهای ویژۀ افغانستان در سال 2002 ایجاد شد که در آن زمان آن‌ها را «نیروهای حفاظتی خوست» یا « KPF» می‌نامیدند.
پس از آن، نیروهای موسوم به قطعۀ «01» یا «صفری» که کابل، لوگر و وردک را در مرکز افغانستان کنترل می‌کردند، ایجاد شدند. مدتی بعد نیز، قطعۀ «02» که بیشتر در شرق افغانستان فعالیت می‌کرد، و در نهایت قطعۀ «03» که سراسر جنوب افغانستان را زیر کنترل داشت، ایجاد شدند. وظیفه اصلی این نیروها مبارزه با تروریست‌ها و ردگیری آن‌ها بود.
این نیروها برای جنگ‌های متعارف ایجاد نشده بودند، اما با تشدید جنگ در سال‌های آخر دولت اشرف غنی، از این نیرو‌هابرای جنگ‌های مستقیم با طالبان نیز استفاده می‌شد.
یک داکتر افغان که سال‌ها با نیروهای صفری کار کرده بود، در مصاحبه با اینترسپت گفت، شدت فشار جنگ بر نیروهای ویژه به اندازه‌ای زیاد شده بود که گاهی اوقات، وقتی خبر انجام عملیات می‌آمد، عده‌ای بیهوش می‌شدند. در واقع نیز نیروهای ارتش و پلیس میلی به جنگ نداشتند.
با اینکه بعد از سقوط دولت اشرف غنی، هزاران نیروی ویژه افغانستان سریعاً به آمریکا انتقال داده شدند و تعداد دیگری نیز که در کمپ‌های موقت بیرون از آمریکا باقی مانده بودند، در روند انتقال قرار گرفتند، وضعیت فعلی آنان در این کشور مورد رضایت آنان نیست و به تعبیری، روزگارشان در سرگردانی سپری می‌شود.
منبع: تسنیم
