سازمان داکتران بدون مرز هشدار داده است که با ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان، آیندۀ بیماران و کارکنان صحی زن به خطر افتاده است. یکی از کارکنان زن این نهاد گفته است: «لطفآ زنان افغانستان را فراموش نکنید.»
سازمان داکتران بدون مرز یک بار دیگر از ممنوعیت کار زنان در نهاد های غیردولتی داخلی و خارجی در افغانستان ابراز نگرانی کرده است.
این سازمان روز جمعه (۱۳ جنوری) با پخش گزارش تازه ای گفته است در حالی که کارکنان صحی به ویژه کارمندان زن سازمان داکتران بدون مرز “ام اس اف” در حال حاضر از این ممنوعیت معاف هستند، اما هیچ تضمین رسمی وجود ندارد که آنان بدون مانع بتوانند به کار شان ادامه بدهند.
این سازمان در گزارش خود تأکید کرده است که بسیاری از مردم افغانستان برای خدمات صحی و سایر نیازهای اساسی به کمک های بشردوستانه و حمایت سازمان های غیردولتی وابسته هستند و مشارکت کارکنان زن سازمان های غیردولتی در ارائه خدمات بشری و صحی کاملاً ضروری است.
سازمان داکتران بدون مرز در این گزارش تأکید کرده است که ۵۱ درصد از کادر های صحی این نهاد در افغانستان زنان اند که شامل ۹۰۰ داکتر، پرستار و دیگر متخصصان می شود.
سازمان داکتران بدون مرز با نکوهش ممنوعیت صادر شده طالبان بر زنان گفته است که بسیاری از زنانی که در این سازمان کار می کنند، نا امیدی و ترس شان را از آینده ابراز کرده اند.
در بخشی از گزارش این نهاد آمده است: «در شفاخانه ما بسیاری بیماران زنان اند. وقتی بیمار می شوند و یا زایمان می کنند، باید جایی برای رفتن داشته باشند. اگر طالبان مانع کار کارکنان صحی شوند، هیچ کسی نمی تواند از آنان مراقبت کند.»
بربنیاد گزارش این سازمان این ممنوعیت تنها زنان را نه بلکه این کشور را تحت تاثیر قرار می دهد. این سازمان هراس از این دارد که هرگاه طالبان مانع کار کارمندان صحی زن در این نهاد شوند، بیماران زن به مشکل جدی مواجه خواهند شد، زیرا بسیاری از خانواده ها در افغانستان نمی پذیرند که زنان توسط مردان درمان شوند.
در گزارش این سازمان آمده است که ممنوعیت کار زنان علاوه بر مشکلات صحی، بحران اجتماعی و اقتصادی را در افغانستان تشدید می بخشد.
سازمان داکتران بدون مرز گفته است که برخی از کارمندان زن در این سازمان تنها نان آوران خانواده هایشان هستند و هرگاه بیکار شوند، با مشکل جدی رو به رو خواهند شد.
یکی از کارمندان زن این سازمان که نان آور هفت عضو خانواده اش است، گفته است: «اگر من بیکار شوم هیچ کسی نمی تواند از خانواده من حمایت کند، بسیاری از زنان در افغانستان نان آوران خانواده هایشان هستند، زیرا شماری از مردان قادر به کار نیستند، برخی هم از کشور فرار کرده و تعدادی هم وفات کرده اند. هر روز به این فکر می کنم که اگر اجازه کار نداشته باشم چه خواهم کرد.»
یکی از کارمندان دیگر سازمان داکتران بدون مرز، با نام مستعار ثریا، گفته است: «من می خواهم به کسانی که این گزارش را می خوانند بگویم که لطفاً زنان افغانستان را فراموش نکنید.»
طالبان پس از رسیدن به قدرت در افغانستان محدویت های زیادی بر زنان و دختران وضع کردند، و از جمله زنان را از کار در نهاد های دولتی و دختران بالاتر از صنف ششم را از رفتن به مکتب ممنوع کردند. با وجود فشارها و تقاضا های مکرر جامعه جهانی، طالبان هیچ تجدید نظری در این باره نکرده، بلکه فشار ها و محدودیت ها را بر زنان افزایش دادند و زنان را از کار در سازمان های غیر دولتی و تحصیل در دانشگاه ها منع کردند.
این اقدام واکنش جامعه جهانی را بر انگیخت و بیش از صد نهاد کمک کننده خارجی ۸۰ درصد کار شان را در افغانستان متوقف کرده و یا هم کاهش دادند، اما طالبان به این واکنش ها هیچ اعتنایی نکرده‌اند.
- گزارش از دویچه‌وله
