سازمان داکتران بدون مرز (MSF) می گوید که افغان‌ها به دلیل فقر، محدودیت‌ها و سیستم غیر فعال، از خدمات صحی محروم‌اند.
در گزارش این سازمان آمده که سیستم صحی غیر فعال، فقر گسترده و محدودیت‌های روز افزون بر زنان از عوامل اصلی بحران انسانی جاری در افغانستان است.
در این گزارش خواسته شده تا بر تلاش‌ها به هدف گسترش خدمات اولیۀ صحی در سطح ولسوالی‌ها تمرکز کنند تا به واسطۀ آن دسترسی مردم به خدمات صحی تضمین شود.
گزارش می‌افزاید، بازیگران بین‌المللی باید مسایلی که بحران اقتصادی افغانستان را گسترش می‌دهد، حل کنند، زنان باید فرصت تحصیل و کار پیدا کنند تا بتوانند درآمد خود و خانواده‌های‌شان را افزایش دهند، افغانستان باید مطمئن شود که تعداد کافی زن در عرصۀ صحی گماشته شده تا به نیازها در این بخش پاسخ دهند.
بر اساس گزارش داکتران بدون مرز، مردم مناطق دور افتادۀ افغانستان با اینکه پول مصارف سفر را ندارند و مجبور می‌شوند که برای انتقال بیماران‌شان پول قرض کنند، مسافت‌های طولانی را برای تداوی در یک مرکز صحی با کیفیت طی می‌کنند.
بر اساس این گزارش، ۹۵ درصد مردم افغانستان می‌گویند که در ۱۲ماه گذشته حتی پول کافی برای غذا نداشته‌اند، زیرا به گفتۀ آنان مردم بیکاراند، حقوق برای‌شان پرداخته نشده و نرخ مواد غذایی ضروری، روز به روز افزایش می‌یابند.
وزارت صحت عامۀ امارت اسلامی اما گزارش سازمان داکتران بدون مرز MSF را رد کرده است.
داکتر شرافت زمان، سخنگوی این وزارت شام دوشنبه در گفتگو با رادیو آزادی این گزارش را رد کرد.
«متاسفانه برخی از نهادها اظهارات بی‌اساس دور از واقعیت و بدون مدرک ارایه می‌کنند و می‌گویند در عرصۀ صحت مشکلات وجود دارد یا اینکه نظام صحت عامه در افغانستان ضعیف شده است.»
به گفتۀ وی، «این دور از واقعیت و بی اساس است. پیشرفت‌های که در یک سال صورت گرفته، شهروندان به خوبی میدانند که بخش خدمات صحی تا چه حد تغییرات آمده، چقدر پیشرفت حاصل و چند مرکز صحی ساخته شده است.»
با این حال، در گزارش داکتران بدون مرز همچنین آمده که در برخی مراکز صحی تحت حمایت این موسسه، در پرکردن جای خالی همه داکتران به ویژه متخصصان زنان با مشکل مواجه شده است.
داکتران بدون مرز در این گزارش خود عنوان کرده‌اند که اگر زنان اجازۀ تحصیل نداشته باشند، نسل جدید داکتران، نرس‌ها و قابله‌ها از کجا پیدا می‌شوند؟
فیلیپ ریبیرو، مدیر کل سازمان داکتران بدون مرز در افغانستان می‌گوید که امیدها مبنی بر از بین رفتن موانع خدمات صحی پس از پایان جنگ در افغانستان ناشی از موانع و ترس‌های جدید است.
او در ادامه می‌گوید که ممکن است افغان‌ها در حال حاضر هنگام مراجعه به شفاخانه‌ها با خطرات امنیتی کمتری روبه‌رو شوند، اما شکی نیست که این کار به دلیل نبود سرویسهای صحی برای شان دشوارتر شده است.
 می گوید که افغان‌ها به دلیل فقر، محدودیت‌ها و سیستم غیر فعال، از خدمات صحی محروم‌اند.){kind=link}