با درود و سلام مجدد به همۀ خواندگان روزنامه دنیا! قابل یادآوری است که روزنامه دنیا روز یکشنبه 10 حمل 1399 بنابر شیوع ویروس کوید19 فعالیتهای خویش را متوقف کرد. این روزنامه برای جلوگیری از گسترش ویروس و رعایت قرنتین برای مدت سه ماه و 5 روز معطل شد و مدتی این مثنوی تأخیر شد اما به فضل الهی اکنون دوباره به فعالیتهای خویش آغاز کرده است و با عبور از وحشت کرونا بار دیگر در مسیر خویش قرار گرفته و در خدمت خواندگان گرامی است. خداوند را سپاسگزاریم که بار دیگر توفق داد تا در راستای آگاهیدهی در کنار مردم خویش باشیم و برای منافغ ملی قلم بزنیم.
کرونا آمد و بدون در نظرداشت ملیت و نژاد تا آنجای که میتوانست انسانها را مبتلا کرد و جان بسیاری را نیز گرفت. این ویروس همهگیر و وحشتناک همۀ مرزها را درنوردید و برای جهان بشریت خطر مشترک تعریف شد. انسانهای که پیش از این فکر میکردند که میتوانند در جزیرههای جداگانه بدون دخیلشدن به نفع و ضرر دیگران زندگی کنند پس از ورود کرونا پی بردند که بشریت گهگاهی چنان دارای سرنوشت مشترک میشود که گریزی از آن نیست. کشورهای متعدد سلاحهای کشتار جمعی میساختند و هرازگاهی همدیگر را تهدید به نابودی میکردند و چه بسا که در جنگ جهانی دوم تهدیدات شکلی عملی را به خود گرفت و امریکا ناکازاکی و هیروشیما را با بمب هستی نابود کرد و صدها هزار انسان را به خاک خون کشید. بشر فکر میکرد که جهان جهان اقویا است و بقا از آن کسی است که توانایی اقتصادی و تسلیحاتی بیشتر دارد اما ویروس کرونا هیچ یک از این مقولات را مد نظر نگرفت و بر سرمایهدار فقیر تاخت و هر کسی را که توانست جانش را گرفت. امیدواریم که کرونا در پهلوی زشتیهای که داشت بتواند بشر متفرقِ خودکش را به فکر همدلی و همیاری بیندازد و باعث شود که بشر به جای سلاحساختن و دریدن همدیگر به فکر دشمنان نابودکننده مشترک بشوند. امیدواریم که طرفهای درگیر در افغانستان نیز از این وضعیت کرونای پند بگیرند و به جای تنفرپراکنی و دریدن همدیگر به همدیگر مهر بورزند و متحدانه در برابر دشمنان مشترک خویش برخیزند و افغانستانی بسازند عاری از وحشت و نامهربانی. امیدواریم که طرفهای درگیر بدانند که کرونا هم اعضای دولتی را میگیرد و هم اعضای طالبان را؛ بنابراین برای کرونا نه حکومتی اهمیتی دارد و نه هم طالب؛ بلکه آنچه برای این ویروس مهم است کشتن انسانها است. بایید مانند کرونا نباشیم و به جای گرفتن جان همنوعانمان به آنها مهر بورزیم.