امروز چهارشنبه، 24 جوزا، مصادف است با 44مین سالروز مرګ احمد ظاهر، هنرمند پرآوازۀ افغانستان.
احمد ظاهر در دهه‌های 50 تا 60 خورشیدی می‌درخشید. زادگاه او ولایت لغمان است. وی در شهر کابل چشم به جهان گشود.
به دلیل شهرت احمد ظاهر، وی را «محبوب‌ترین آوازخوان تاریخ افغانستان» و «الماس شرق» می‌نامند.
این استورۀ موسیقی افغانستان 44 سال قبل از امروز در سن 33 ساله‌گی در یک رویداد ترافیکی جان باخت. اکثراً مرگ وی را دسیسه می‌دانند. به گفتۀ نزدیکان احمد ظاهر، این هنرمند در یک سوء قصد جان باخت.
هر چند از زمان مرگ وی سال‌های زیادی می‌گذرد، اما صدایش هنوز طنین‌انداز قلب‌هاست و آهنگ‌هایش شنوای بسیاری در سراسر جهان دارد.
به جز از افغانستان، صدای احمد ظاهر نام‌آشناست برای کشورهای دیگری مانند: ایران، تاجیکستان، هند و… .
احمد ظاهر در آهنگ‌هایش از شعرهای شاعران نام‌دار زبان پارسی – دری مانند: مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، حافظ، سعدی، پروین بهبهانی، خیام، بیدل، رهی معیری، خلیل‌الله خلیلی، اقبال لاهوری، فروغ فرخ‌زاد و دیگر شعرا استفاده می‌کرد.
یکی از آهنگ‌های معروف احمد ظاهر «ای پادشه خوبان» از سروده‌‌های حافظ شیرازی است:
ای پادشه خوبان – داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد – وقت است که بازآیی
دایم گل این بستان – شاداب نمی‌ماند
دریاب ضعیفان را – در وقت توانایی
روان الماس شرق شاد و یادش گرامی باد.
